अस्तित्वाचे अस्तित्व

अस्पष्ट दवबिंदू, ढगांनी लपवलेले निळ आकाश
आणि पाना-आडचे  इवले  फूल
निर्ढावलेल्या जगात किती कोमेजून गेलेत .....
शोधतायेत स्वत: चे अस्तित्व, स्वत: च जग....
एखाद्या प्रसन्न क्षणी गारवा  येतो
थंडगार झुळ्ळूक  आणतो 
दवबिंदू गोठतात उठुन दिसतात .
ढग पळतात   आकाश  निरभ्र होते
पानं   सळसळतात फूल  स्पष्ट दिसते ....
सगळ  जगच कसे सुंदर  भासते
कारण त्यांचे झाकोळलेले असतित्व अधोरेखित होते.....