इंद्रधनुचे रंग आज नवखे वाटले
इतके सुरेख ते कधीच नाही दिसले
आकाश असे निळे निळे पाहताना
मन खुले
एक एक थेंब हि मग बरसताना
वाटे आपलासा
कवितेच्या वहिवरची मी पाने उलटली
भावनांनी ओथंबलेली
किती दिवस मन काही बोलत कसे नव्हते?
तराणी जुनीच आळवत होते?
त्या नव्या पाना-फुलांनी सजलेले रोपटे
काहीच कसे डोलत नव्हते?
आज मात्र पावसाचे एक गाणेच ऐकू येत होते
कवितेच्या वहीचे एक नवीन पान
