ओसाड रानाची हिरवी कथा

क्षितीजापल्याड दिसेनासा होणारा समुद्रपक्षी
रेतीत रुतत जाणारे पाय
आणि  कोरडया वाऱ्याबरोबर भरकटणारे मन
त्याच ओसाड रानात जाताना
विरत जाणारा नामशेष उत्साह ...
मनाची कवाडे कलती ठेवून
त्याची होणारी तगमग पाहताना
येणारी  व्याकूळता ...
इवले दवबिंदु हे चित्र पालटतात
नवी पहाट घेऊन येतात
नवी गाणी गातात
त्या इवल्या पाखरांसवे...
आता क्षितीजापल्याड
उगवतीची किरणं दिसतात
कोरडया वाऱ्याबरोबर भरकटणा रे मन 
आनंदाने सळसळते आणि त्याच
ओसाड रानात जाताना
नवीन उत्साहाची पेरणी करते
त्या रानाला हिरवगार बनवण्यासाठी!

1 Comments:

Anuja Khaire said...

Thanks Purva and Darshana for conveying following feedback through email:

I must say that all the poems you wrote are awesome! I didn't know that you write poems. I am very impressed. :) Keep it up.
-Darshana Bhangare


mi kavita vachlya g...

khupach sahi ahet!
1 no. ahet...
evdhe kase suchte ?? :) :)

---Purva Kulkarni

Post a Comment

कागदाचं एक पान