चार क्षण पाऊस
चार क्षण ऊन
भरजरी शालीचे
सोनेरी धागे उसवून
मी विणले हे सक्त धागे कसे कोणास ठाऊक
थंडगार वाऱ्याची झुळ्ळूक आली
पावसाचा शिडकावा घेऊन
मी मात्र पाहीला
घोंघावणारा वारा आणि लख्खं ऊन
पाखरांची साद आली
मंजूळ क्षणी गात
मी मात्र ऐकले शांत तटस्थ आगाज...
अशाही रुक्ष वनात तू शोधलेस
दवबिंदू नवलाइचे
तुझ्या पोरकट स्वप्नाने केले
सारे सोहळ्याचे....
चार क्षण पाऊस
चार क्षण ऊन
दे ना तुझे स्वप्न
देईन माझ्या उशाशी ठेवून...
7 Comments:
surekh!!
khup sundar kalpana ahe !!
सुरेख
I really liked this one… Many interpretations are possible and that’s the beauty of this poem. So endearing and touching…….
sunder
प्रत्येक कवितेचा असा एक मुड असतो.तसा एक यात जाणवत राहतो,असे दुसर्यापर्यंत पोचणे अवघड असते असे मला वाटते.
खुपच छान,
अभिनंदन.
धन्यवाद!!
क्रांति, मंदार,HAREKRISHNAJI,दिपाली,Binary Bandya, आणि Harshad.
Post a Comment